Even een korte....

Vanuit bed,vanaf mijn telefoon!
We zitten nu in chau doc, dichtbij de grens met cambodja.
Vanochtend vroeg uit saigon vertrokken, op naar de mekong.
Na zwaar in de file te hebben gestaan de boot op.
Was mooi maar waren te laat voor de drijvende markt ze waren al aan het inpakken.
Top gelunched in een prachtig restaurant van de regering van vietnam met een nog mooiere tuin.
Waren allemaal vietnamese hoge piefen die iets te veel hadden gedronken.
Uiteindelijk gingen ze in een zaaltje karaoke zingen, te grappig.
Nu dus in chau doc, het gemiddelde van kakkerlakken en ratten is hier flink gestegen, wat een vieze bende!
Morgen om 6uur op, dan gaan we per boot de grens over en op naar phnom phen.

Gisteren naar de tunnels geweest, op de scooter.
Was iets te ver,40 heen en 40km terug.
Saigon is minstens zo druk als hanoi, zelfs de bevolking vond het knap dat wij ons daar in mengde, wat een gekkenhuis, maar we hebben het overleefd! Respect voor marc;-)
Buiten saigon op het platteland kregen we een lekke band, bij een restaurantje vertelde ze ons met handen en voeten dat 1km verder de band gemaakt kon worden.
Marc ging langzaam rijdend erheen, ik ging lopen.
Twee tellen later reed er een meisje naast me waar ik achterop mocht.
Marc was net bij de brommerdokter aangekomen en er moest een nieuwe binnenband op,een kwartier zou het duren.
Het halve dorp was inmiddels al op de hoogte en kwam ons bewonderen en drankjes brengen.
Na een kwartier en 2€ lichter gingen we verder,wat een lieverds allemaal.
De tunnels waren indrukwekkend,hele ziekenhuizen, scholen van alles ver onder de grond tot wel 12 meter diepte.
Voor de toeristen hadden ze een tunnel vergroot, ik was zo blij dat ik er bij de eerste uitgang uitkon, zat klem met
mijn rugzak en wat een benauwd hol.
Ik was niet de enige die stoptw trouwens, iedereen kwam OoP Iper uit...
Nu dus het laatste nachtje vietnam.
Bah, we willen nog niet weg....wat een heerlijk land en wat een mooie mensen.
ze hebben allemaal respect voor iedereen, in het verkeer geen scheldpartijen en vingers omhoog, nee alleen een lach en vrolijk verder. Er is hier geen tijd voor kwade blikken.
RrHeb je iets nodig of weet je de weg niet meer, allemaal staan ze voor je klaar ook al zijn ze druk of spreken onze taal niet.
Ik ga ze missen....